بررسی نقش متغیر های کلان اقتصادی بر امنیت غذایی خانوار ایرانی (بررسی موردی محصولات زراعی کشاورزی)

مفهوم امنیت غذایی بسیار گسترده است و به وسیله تعامل دامنه ای از عوامل زیست شناختی، اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی و فیزیکی تعیین می شود. امنیت غذایی مستلزم عرضه کافی مواد غذایی در سطح کلان و توزیع عادلانه به منظور دستیابی همه به آن می باشد. تغییر در پارامترهای اقتصاد کلان می تواند هم بر موجود بودن مواد غذایی و هم بر میزان دسترسی گروه های آسیب پذیر به غذا اثر داشته باشد. همچنین متغیرهای کلان اقتصادی مانند نرخ ارز بر انگیزه های تولید غذا در مقابل سایر کالاهای کشاورزی و همچنین بر توانایی کشور در واردات غذا برای تأمین نیازهای داخلی اثر گذار هستند. و عرضه غذا را تحت تأثیر قرار می دهند. در این رساله اثر متغیر های کلان اقتصادی بر امنیت غذایی برآورد گردیده و شاخص های مورد نیاز برای تخمین از تعریف مفهومی امنیت غذایی( استفاده از غذا، دسترسی به غذا و موجود بودن غذا) استخراج شده است. برای رسیدن به این هدف از سیستم معادلات همزمان که در آن اثر متقابل متغیرها بر یکدیگر بررسی می شود استفاده گردیده است. رابطه علی و معلولی متغیرها در این معادلات با چارچوب مفهومی امنیت غذایی قابل انطباق می باشد. برای برآورد معادلات از روش 2sls و داده های محصولات غذایی کشاورزی دوره زمانی 1388- 1358 استفاده شده است. نتایج برآورد الگو نشان می دهد که متغیرهایی مثل واردات، تولید و عرضه محصولات کشاورزی اثر مثبت و متغیر های نرخ ارز ، قیمت محصولات غذایی و نقدینگی اثر منفی بر امنیت غذایی در سطح ملی دارند. با توجه به اقتضای موضوع این پایان نامه به چهار فصل تقسیم می شود. فصل اول شرح مسئله و روش پژوهش را در بر می گیرد. در فصل دوم به بیان مبانی نظری و تجربی و شاخص های مختلف امنیت غذایی پرداخته می شود. در فصل سوم روش شناسی مدل 2sls و براورد الگو و همچنین تحلیل نتایج الگو بیان می شود. ودر نهایت در فصل چهارم نتایج حاصل از پژوهش و پیشنهادات ارئه می گردد.